Zurbrügg, Im grüene Paradies

E stille grüene Garte isch es Paradies: Meiseli, wo zwüsche de Äschtli düre husche, der Tou, wo uf de Blätter glitzeret, ds töife Rot vo Rose, wo us em Grüen fürelüchte u e Amsle, wo singt. D Elisabeth Zurbrügg het im Louf vo ihrem lange Bürinneläbe mängi Beobachtig im grüene Paradies uf Fälder u a Waldränder gmacht. U si luegt uf en es arbeitsrychs Läbe zrügg. «Wo mir mit allergattig Gspass, unerwartete Überraschige u mit töifer Dankbarkeit der Härdöpfelvollärnter ds allerletsche Mou abgstellt hei, sy mir abgstige u hei enand umarmet.». Einevierzg Johr lang Härdöpfel aapflanze u ärnte, das hei d Outorin u ihre Maa mit Hingab gmacht, doch jetz übergä si der Hof de Junge.